Oferta Dietetyk

Inulina i zdrowe jelita (dietetyk lubuskie)

Inulina ( skrobia omanu) jest polisacharydem. Składa się z wielu cząsteczek fruktozy. Na końcu długiego łańcucha znajduje się jedna cząsteczka glukozy. W wielu roślinach z rodziny astrowatych i selerowatych, inulina jest gromadzona jako magazyn energii potrzebnej do wzrostu tych roślin. Źródłem inuliny w żywności są korzenie i bulwy topinambura, cykorii, pasternaku i skorzonery. Mniejsze ilości tego cukru zawierają również czosnek, cebula, por oraz karczoch. Natomiast z produktów zielarskich inulina występuje w korzeniach mniszka pospolitego i łopianu większego.

Inulina nie ulega trawieniu w jamie ustnej, w żołądku czy w jelicie cienkim. Nie jest trawiona i wchłaniana również w jelicie grubym, ponieważ organizm człowieka nie posiada enzymu, który mogłyby ją rozłożyć . W końcowym odcinku przewodu pokarmowego (jelito grube) inulina ulega fermentacji pod wpływem działania pozytywnych bakterii (bifidobakterium) w związku z czym następuje ich wzrost.

Obniża się ph w jelicie, wzrasta produkcja krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych do których należy maślan, octan i propionian. Kwas masłowy  jest podstawowym źródłem energii dla kolonocytów – komórek nabłonka jelitowego.

Pomimo tego, że inulina jest cukrem zbudowanym z cząsteczek fruktozy, w przewodzie pokarmowym człowieka działa jak błonnik – nie jesteśmy w stanie strawić i wchłonąć tego cukru, dlatego nie podnosi on stężenia glukozy we krwi.

Topinambur, cykoria i pasternak powinny gościć często na stołach osób z zaburzoną gospodarką węglowodanową oraz u osób, które chcą dbać o zdrowe jelita.

1) S. SOBOLEWSKA1, E. R. GRELA1*, J. SKOMIAŁ2:Inulina i jej oddziaływanie u ludzi i zwierząt; 1 Instytut Żywienia Zwierząt i Bromatologii, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, Akademicka 13 2 Instytut Fizjologii i Żywienia Zwierząt PAN im. J. Kielanowskiego PAN w Jabłonnie.

2) Roediger W.E.: Role of anaerobic bacteria in the metabolic welfare of the colonic mucosa in man. Gut 1980; 21: 793‑798.

   Ponieważ nie znam danej osoby, która przychodzi do mnie na wizytę, proszę o przyniesienie ze sobą posiadanych badań ( badania z ostatnich 6 lub 12 miesięcy) lub o ich wcześniejsze wykonanie i przyniesienie ze sobą na pierwszą wizytę do wglądu.

    Badania laboratoryjne to jeden z elementów profilaktyki zdrowotnej, który pozwala na indywidualne dostosowanie diety dla danej osoby. Umożliwia również monitorowanie pozytywnych efektów, jakie niesie indywidualnie dobrana dietoterapia.

   Badania laboratoryjne powinny być wykonywane co najmniej raz w roku lub częściej, co jest związane ze stanem zdrowia danej osoby lub jej stanem fizjologicznym ( np. ciąża).

Na pierwszą wizytę proszę o przyniesienie następujących wyników badań:

• Morfologia
• TSH
• Glukoza
• Cholesterol całkowity
• Cholesterol frakcji HDL i LDL
• Trójglicerydy
• Poziom witaminy D3 25(OH).

Ponadto w zależności od historii zdrowotnej danej osoby, zalecam również przyniesienie na wizytę m. in. wyników badań, jak:

• Ferrytyna
• Kwas moczowy
• Insulina
• Hemoglobina glikowana
• Kreatynina
• AspAT, AIAT
• Elektrolity
• OB

   Na wizycie interpretuję wyniki badań oraz pokazuję pacjentowi, jakie są ich zależności z żywieniem, stylem życia i stanem odżywienia danej osoby.

   Jeśli nie wiesz, jakie badania warto wykonać w Twoim przypadku przed pierwszą wizytą u mnie,  skontaktuj się: biuro@naturalniedlazdrowia.com.pl.

   Hemoglobina glikowana (HbA1c) jest ważną miarą glikemii w cukrzycy. Na HbA1c wpływają czynniki środowiskowe i genetyczne zarówno u osób z cukrzycą, jak i osób bez cukrzycy.  Jest to kluczowy parametr do monitorowania regulacji cukrzycy i oceny ryzyka powikłań mikronaczyniowych.  Jest to również kryterium diagnostyczne dla cukrzycy. Jego stężenie odzwierciedla średnią wartość stężenia glukozy we krwi w ciągu ostatnich dwóch do trzech miesięcy.

   Glikowana hemoglobina A1c, główna frakcja glikowanej hemoglobiny, powstaje w wyniku nieodwracalnej nieenzymatycznej glikacji miedzy białkami, lipidami i kwasami nukleinowymi ustroju.  Nasilenie glikacji zależy od zawartości w organizmie cukrów prostych (glukoza, fruktoza). Zjawisko nasilonej glikacji nierozłącznie wiąże się z procesem starzenia się komórek i tkanek oraz uszkodzeniem wielu struktur komórkowych. Niekorzystne reakcje wewnątrz naczyń krwionośnych czy nerwów, gdzie mamy do czynienia z wolnymi rodnikami i stanem zapalnym, są następstwem nieenzymatycznej glikozylacji oraz jej produktów (AGEs).

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6383165/

…

…